FUTURE-IN-THE-PAST: SIMPLE, CONTINUOUS, PERFECT

NIEDOCENIANA FORMA CZASOWA

Forma czasowa future-in-the-past, zarówno simple, jak i continuous, jest zwykle po prostu gramatycznym środkiem do wyrażania wzajemnego przyporządkowania się czasów. Dlatego, wobec form czasowych omówionych wcześniej, pełni ona rolę służebną.

WAŻNE!

Future-in-the-past NIE wyraża rzeczywistych zależności czasowych!

KIEDY SIĘ NAM TO PRZYDAJE?

Słowa pomocnicze (auxiliaries) WOULD/SHOULD w połączeniu z odpowiednią formą czasownika, opisują w zdaniu podrzędnym przyszłe wydarzenia z punktu widzenia przeszłości wyrażonej w zdaniu głównym. Typowym użyciem tutaj jest mowa zależna (indirect speech):

direct (bezpośrednio) indirect (pośrednio)

I shall be forty next year. I said (that) I would / should be forty

the following year.

(W przyszłym roku będę miał 40 lat)

(Mówiłem, że w przyszłym roku będę miał 40 lat)

No I warto zwrócić uwagę, że w mowie zależnej – czyli pośredniej – SHALL można w wielu przypadkach zamieniać na „would” bez wpływu na zmianę znaczenia:

Shall I hear from you soon?

He asked if I should / would hear from him soon.

Opisowo:

Czy wkrótce będę miał od ciebie wiadomość?

On zapytał, czy ja wkrótce będę miał od niego jakieś wiadomości.

A CO JEŚLI MA BYĆ BARDZO DOKŁADNIE?

Warto jednak zwrócić uwagę na tendencję używania WOULD we wszystkich osobach, co wynika prawdopodobnie z potencjalnej dwuznaczności SHOULD w określonym kontekście. Na przykład:

I said I should be able to come.

może zostać zrozumiana jako wyrażona w mowie zależnej konstrukcja I should be able to come. (Opisowo: Spodziewam się, że będę w stanie to zrobić.) A oto inne przykłady:

I knew if I kept waiting, I would succeed at last.

(Direct: If I keep waiting, I’ll succeed at last.)

Wiedziałem, że jeśli będę dalej czekać, to w końcu mi się uda.

(Jeśli będę dalej czekać, to w końcu mi się uda.)

He told me that the train would have left by the time she arrived at the station.

(Direct: The train will have left by the time she arrives at the station.)

Powiedział mi, że pociąg odjedzie do czasu, gdy ona dotrze na stację.

(Pociąg odjedzie do czasu, kiedy ona dotrze na stację).

He told me that the train would have been leaving by the time…

(Direct: The train will have been leaving by the time…)

Powiedział mi, że pociąg odjechałby do czasu…

(Pociąg będzie (już) odjeżdżał do czasu…)

Porównajmy także :

When he arrived at the station, he learnt that the train…

…would leave in ten minutes. (…odjedzie za 10 minut.)

…was leaving. (…właśnie odjeżdża.)

…had left ten minutes ago. (…odjechał 10 minut temu.)

INNE UŻYCIE TEJ FORMY CZASOWEJ

Wypowiedzi takie jak :

Twenty years later Dick would be the richest man in London. (Dwadzieścia lat później Dick miał zostać najbogatszym człowiekiem w Londynie.),

są typowymi zastosowaniami WOULD w opowiadaniach i powieściach, kiedy future-in-the-past „przewiduje” dalszą część historii.

Różnią się one od „zwykłego” future-in-the-past jedynie tym, że brakuje w nich czasownika wprowadzającego, tak jak w he said, she thought, etc., który przynajmniej bywa zasugerowany; dzieje się tak dlatego, że „literackie” WOULD jest samodzielne.

KIEDY WARTO BYĆ CZUJNYM?

Generalnie, WILL w mowie zależnej zamienia się na WOULD, tak jak w:

You will keep interrupting me.

(Będziesz mi ciągle przeszkadzał. – mowa niezależna.)

He complained that I would keep interrupting him.

(Narzekał, że będę mu ciągle przeszkadzał. – mowa zależna.)

Will you have some cake?

(Zjesz trochę tortu? – mowa niezależna.)

She asked if you’d have some cake.

(Pytała się, czy nie zjesz trochę tortu. – mowa zależna.)

Pamiętajmy, że ta zamiana nie musi być jednak aż tak zupełnie mechaniczna. Cały czas wszystko zależy od realnej sytuacji czasowej, w której dana wypowiedź została stworzona. Na przykład w dwóch podobnych zdaniach raz może zostać użyte WOULD, a raz WILL, tak jak w:

I’ve asked John to lend me his car, but he won’t. (Prosiłem Jana, żeby pożyczył mi swój samochód, ale on nie chce.)

I asked John to lend me his car, but he wouldn’t. (Poprosiłem Jana, żeby pożyczył mi swój samochód, ale on nie chciał.)

WOULD pojawi się także w konstrukcjach negatywnych typu:

He knocked on the door, but she wouldn’t open.

Zapukał do drzwi, ale ona nie chciała otworzyć / nie otwierała.

He repaired the car, but it still wouldn’t start.

Naprawił samochód, ale on nadal nie chciał zapalić / nie zapalał.

Oraz przy wyrażaniu przypuszczeń:

That’s what most men would say.

Tak powiedziałaby większość ludzi.

I saw Ms. Jones going to the hospital; she would be visiting her brother.

Widziałem, jak pani Jones szła do szpitala. Miała odwiedzić brata.

This would have been about a couple of months ago.

(Mowa niezależna: That was probably a couple of months ago.)

SixPack English

Jeśli chcesz opanować czasy i wynieść swój angielski na wyższy poziom, to zapraszamy do zapoznania się z ofertą naszych kursów SixPack English. To autorska metoda nauki języka angielskiego przeznaczona do samodzielnej nauki. Nasze kursy to lekcje wideo i audio, zeszyt ćwiczeń jest dodatkiem, który pomoże uporządkować Ci zdobytą wiedzę. Z kursami SixPack English w 3 miesiące przełamiesz bariery językowe i zaczniesz porozumiewać się bez stresu!