Panel logowania

CZASOWNIKI MODALNE

NASZ STOSUNEK DO RZECZYWISTOŚCI

Czasowniki modalne w języku angielskim odgrywają ważną rolę. Mogą wskazywać na prawdopodobieństwo zajścia opisywanego zdarzenia, przypuszczenie, przyzwolenie, pewność, propozycję, obowiązek, możliwość czy zakaz. Dzięki czasownikom modalnym możemy także udzielać rad, wyrażać prośby czy kierować do kogoś krytykę.

 

CZY CZASOWNIKI MODALNE MAJĄ ZNACZENIE?

Czasowniki modalne (modal verbs) wraz z bezokolicznikiem tworzą rozbudo­wane orzeczenie wypowiedzi. Same w sobie nie wyrażają żadnej akcji lub stanu, a jedynie przypuszczalny stosunek wobec akcji lub stanu:

 

Our team may still win the race.

Albo nawet:

Our team might still win the race.

 

A zatem, z semantycznego punktu widzenia, czasowniki modalne mają tylko „część” znaczenia. Innymi słowy zawsze potrzebują one semantycznego uzupełnienia ze strony bezoko­licznika, który posiada pełne znaczenie.

 

ILE JEST CZASOWNIKÓW MODALNYCH?

Czasowników modal­nych jest w języku angielskim 13: osiem realnych (prawdopodobnych) (factual) i pięć nierealnych (nieprawdopodobnych) (nonfactual):

 

FACTUAL: WILL SHALL CAN MAY MUST OUGHT TO (NEED DARE)

 

MODALS

 

NONFACTUAL: WOULD SHOULD COULD MIGHT (USED TO)

 

 

Trzy z nich – NEED, DARE, USED TO – ujęte zostały w nawiasach, ponieważ wykazują one właściwości charaktery­styczne zarówno dla czasowników modalnych jak i pełnych czasowników leksykalnych.

 

WARTO PAMIĘTAĆ!

 

Wynika z tego, że mamy do czynie­nia z 10 „czystymi” czasownikami modalnymi, które wraz z ośmioma formami bezokolicznika tworzą 80 kombinacji kon­struk­cji modalnych możliwych w języku angielskim. W praktyce ich konstrukcje są niemal identyczne, ale niosą one inne znaczenia – właśnie wyrażające nasz stosunek do rzeczywistości.

CZASOWNIKI MODALNE I ICH ZNACZENIA

Osiem z 13 czasowników modalnych można ustawić w pa­rach budowanych z uwzględnieniem wyrażanego przy ich pomocy prawdo- i nie­­praw­do- ­­podobieństwa:

WILL – WOULD

SHALL  – SHOULD

CAN   – COULD

MAY  – MIGHT

 

Pamiętając o tym, że tryb przypuszczający jest pośrednikiem pomiędzy trybami orzekającym i rozkazującym, możemy powie­dzieć, że przypuszczenia prawdopodobne (factual hypothesis):

Our team may still win the race.

Jest bardzo jeszcze ciągle prawdopodobne, że nasza drużyna wygra ten wyścig.

– są bliższe trybowi orzekającemu:

 

Natomiast, trybowi rozkazującemu bliższe są przypuszczenia niepraw­do­podobne (nonfactual hypothesis):

Our team might still win the race.

Jest mało prawdopodobne, że nasza drużyna nadal może wygrać ten wyścig.

 

Mówiąc inaczej, sytuacje wyrażane przez factual hypothesis mają w rozumieniu mówcy o wiele większe szanse rzeczy­wistej realizacji. Ale nie wolno zapominać, że w praktycznym użyciu reguły te podlegają szerokiej gamie indywidualnych interpretacji będących odbiciem stosunku mówcy do pojmo­wanej przez niego rzeczywistości. Zależą one także od kontekstu wypowiedzi, rodzaju czasownika modalnego, znaczenia samego bezokolicznika, itd.

Przykładem  tego może być WILL, który to czasownik występuje w

funkcji modalnej:                              

I will stop smoking. I really will! (wyrażenie woli);

funkcji pomocniczej (auxiliary):      

It will rain tomorrow. (czas przyszły)

 

oraz jako pełny czasownik leksykalny:        

Come when you will.

Przyjdź kiedy zechcesz.

God willed so.

Bóg tak chciał.

He is willing.

On teraz chce (tego).

 

A przy tym, WILL może pojawiać się w innych kategoriach gramatycznych, jako na przykład przysłówek, przymiotnik, i rzeczownik:

 

He does it willingly.

He is a strong-willed person.

He does the will of God perfectly.

Robi to chętnie.

Jest osobą o silnej woli.

 

Doskonale wypełnia wolę Bożą.

PORÓWNANIE CZASOWNIKÓW MODALNYCH I LEKSYKALNYCH

Zastanówmy się jednak, jakie są FORMALNE różnice pomię­dzy czasownikami modalnymi i leksykalnymi. Można ich wy­różnić co najmniej pięć.

 

Czasowniki modalne:

1) tworzą własne przeczenie z n’t: I can’t go.

2) tworzą pytania poprzez inwersję: Can I go?

3) utrzymują własny “kod”: He can go and so can I.

4) nie przyjmują końcówki -s w trzeciej osobie liczby pojedynczej

5) nie mogą występować razem: *I will can go.

 

Przy tym jeszcze można zauważyć, że nie mają swojej formy bezokolicznikowej i imiesłowowej (*to must; *musting; *musted) oraz zawsze występują na początku frazy czasownikowej

(He MAY have asked).

 

Można zatem powiedzieć, że pod względem formalnym czasowniki modalne są “bardzo samodzielne”! 

SixPack English

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o czasownikach modalnych i wynieść swój angielski na wyższy poziom, to zapraszamy do zapoznania się z ofertą naszych kursów SixPack English. To autorska metoda nauki języka angielskiego przeznaczona do samodzielnej nauki. Nasze kursy to lekcje wideo i audio, zeszyt ćwiczeń jest dodatkiem, który pomoże uporządkować Ci zdobytą wiedzę. Z kursami SixPack English w 3 miesiące przełamiesz bariery językowe i zaczniesz porozumiewać się bez stresu!

Share:

Facebook

Zobacz inne nasze artykuły

MIGHT: możliwość i pozwolenie

  OSTROŻNIE I GRZECZNIE Kolejny, nieprawdopodobny (nonfactual) czasownik modalny – MIGHT – dzieli z MAY wszystkie swoje znaczenia, ale znowu wyrażane są

Koszyk0
Brak produktów w koszyku!
Kontynuuj zakupy
0

Panel logowania