Osiem z 13 czasowników modalnych można ustawić w pa­rach budowanych z uwzględnieniem wyrażanego przy ich pomocy prawdo- i nie­­praw­do- ­­podobieństwa:

WILL – WOULD

SHALL  – SHOULD

CAN   – COULD

MAY  – MIGHT

Pamiętając o tym, że tryb przypuszczający jest pośrednikiem pomiędzy trybami orzekającym i rozkazującym, możemy powie­dzieć, że przypuszczenia prawdopodobne (factual hypothesis):

Our team may still win the race.

Jest bardzo jeszcze ciągle prawdopodobne, że nasza drużyna wygra ten wyścig.

– są bliższe trybowi orzekającemu:

Natomiast, trybowi rozkazującemu bliższe są przypuszczenia niepraw­do­podobne (nonfactual hypothesis):

Our team might still win the race.

Jest mało prawdopodobne, że nasza drużyna nadal może wygrać ten wyścig.

Mówiąc inaczej, sytuacje wyrażane przez factual hypothesis mają w rozumieniu mówcy o wiele większe szanse rzeczy­wistej realizacji. Ale nie wolno zapominać, że w praktycznym użyciu reguły te podlegają szerokiej gamie indywidualnych interpretacji będących odbiciem stosunku mówcy do pojmo­wanej przez niego rzeczywistości. Zależą one także od kontekstu wypowiedzi, rodzaju czasownika modalnego, znaczenia samego bezokolicznika, itd.

Przykładem  tego może być WILL, który to czasownik występuje w

funkcji modalnej:                              

I will stop smoking. I really will! (wyrażenie woli);

funkcji pomocniczej (auxiliary):      

It will rain tomorrow. (czas przyszły)

oraz jako pełny czasownik leksykalny:        

Come when you will.

Przyjdź kiedy zechcesz.

God willed so.

Bóg tak chciał.

He is willing.

On teraz chce (tego).

A przy tym, WILL może pojawiać się w innych kategoriach gramatycznych, jako na przykład przysłówek, przymiotnik, i rzeczownik:

He does it willingly.

He is a strong-willed person.

He does the will of God perfectly.

Robi to chętnie.

Jest osobą o silnej woli.

Doskonale wypełnia wolę Bożą.