NASZ STOSUNEK DO RZECZYWISTOŚCI
Czasowniki modalne w języku angielskim odgrywają ważną rolę. Mogą wskazywać na prawdopodobieństwo zajścia opisywanego zdarzenia, przypuszczenie, przyzwolenie, pewność, propozycję, obowiązek, możliwość czy zakaz. Dzięki czasownikom modalnym możemy także udzielać rad, wyrażać prośby czy kierować do kogoś krytykę.
CZY CZASOWNIKI MODALNE MAJĄ ZNACZENIE?
Czasowniki modalne (modal verbs) wraz z bezokolicznikiem tworzą rozbudowane orzeczenie wypowiedzi. Same w sobie nie wyrażają żadnej akcji lub stanu, a jedynie przypuszczalny stosunek wobec akcji lub stanu:
Our team may still win the race.
Albo nawet:
Our team might still win the race.
A zatem, z semantycznego punktu widzenia, czasowniki modalne mają tylko „część” znaczenia. Innymi słowy zawsze potrzebują one semantycznego uzupełnienia ze strony bezokolicznika, który posiada pełne znaczenie.
ILE JEST CZASOWNIKÓW MODALNYCH?
Czasowników modalnych jest w języku angielskim 13: osiem realnych (prawdopodobnych) (factual) i pięć nierealnych (nieprawdopodobnych) (nonfactual):
FACTUAL: WILL SHALL CAN MAY MUST OUGHT TO (NEED DARE)
MODALS
NONFACTUAL: WOULD SHOULD COULD MIGHT (USED TO)
Trzy z nich – NEED, DARE, USED TO – ujęte zostały w nawiasach, ponieważ wykazują one właściwości charakterystyczne zarówno dla czasowników modalnych jak i pełnych czasowników leksykalnych.
WARTO PAMIĘTAĆ!
Wynika z tego, że mamy do czynienia z 10 „czystymi” czasownikami modalnymi, które wraz z ośmioma formami bezokolicznika tworzą 80 kombinacji konstrukcji modalnych możliwych w języku angielskim. W praktyce ich konstrukcje są niemal identyczne, ale niosą one inne znaczenia – właśnie wyrażające nasz stosunek do rzeczywistości.
CZASOWNIKI MODALNE I ICH ZNACZENIA
Osiem z 13 czasowników modalnych można ustawić w parach budowanych z uwzględnieniem wyrażanego przy ich pomocy prawdo- i nieprawdo- podobieństwa:
WILL – WOULD
SHALL – SHOULD
CAN – COULD
MAY – MIGHT
Pamiętając o tym, że tryb przypuszczający jest pośrednikiem pomiędzy trybami orzekającym i rozkazującym, możemy powiedzieć, że przypuszczenia prawdopodobne (factual hypothesis):
Our team may still win the race.
Jest bardzo jeszcze ciągle prawdopodobne, że nasza drużyna wygra ten wyścig.
– są bliższe trybowi orzekającemu:
Natomiast, trybowi rozkazującemu bliższe są przypuszczenia nieprawdopodobne (nonfactual hypothesis):
Our team might still win the race.
Jest mało prawdopodobne, że nasza drużyna nadal może wygrać ten wyścig.
Mówiąc inaczej, sytuacje wyrażane przez factual hypothesis mają w rozumieniu mówcy o wiele większe szanse rzeczywistej realizacji. Ale nie wolno zapominać, że w praktycznym użyciu reguły te podlegają szerokiej gamie indywidualnych interpretacji będących odbiciem stosunku mówcy do pojmowanej przez niego rzeczywistości. Zależą one także od kontekstu wypowiedzi, rodzaju czasownika modalnego, znaczenia samego bezokolicznika, itd.
Przykładem tego może być WILL, który to czasownik występuje w
funkcji modalnej:
I will stop smoking. I really will! (wyrażenie woli);
funkcji pomocniczej (auxiliary):
It will rain tomorrow. (czas przyszły)
oraz jako pełny czasownik leksykalny:
Come when you will.
Przyjdź kiedy zechcesz.
God willed so.
Bóg tak chciał.
He is willing.
On teraz chce (tego).
A przy tym, WILL może pojawiać się w innych kategoriach gramatycznych, jako na przykład przysłówek, przymiotnik, i rzeczownik:
He does it willingly.
He is a strong-willed person.
He does the will of God perfectly.
Robi to chętnie.
Jest osobą o silnej woli.
Doskonale wypełnia wolę Bożą.
PORÓWNANIE CZASOWNIKÓW MODALNYCH I LEKSYKALNYCH
Zastanówmy się jednak, jakie są FORMALNE różnice pomiędzy czasownikami modalnymi i leksykalnymi. Można ich wyróżnić co najmniej pięć.
Czasowniki modalne:
1) tworzą własne przeczenie z n’t: I can’t go.
2) tworzą pytania poprzez inwersję: Can I go?
3) utrzymują własny “kod”: He can go and so can I.
4) nie przyjmują końcówki -s w trzeciej osobie liczby pojedynczej
5) nie mogą występować razem: *I will can go.
Przy tym jeszcze można zauważyć, że nie mają swojej formy bezokolicznikowej i imiesłowowej (*to must; *musting; *musted) oraz zawsze występują na początku frazy czasownikowej
(He MAY have asked).
Można zatem powiedzieć, że pod względem formalnym czasowniki modalne są “bardzo samodzielne”!
SixPack English
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o czasownikach modalnych i wynieść swój angielski na wyższy poziom, to zapraszamy do zapoznania się z ofertą naszych kursów SixPack English. To autorska metoda nauki języka angielskiego przeznaczona do samodzielnej nauki. Nasze kursy to lekcje wideo i audio, zeszyt ćwiczeń jest dodatkiem, który pomoże uporządkować Ci zdobytą wiedzę. Z kursami SixPack English w 3 miesiące przełamiesz bariery językowe i zaczniesz porozumiewać się bez stresu!
Share:

Zobacz inne nasze artykuły

SHOULD: powinność i wniosek
MAŁE PODSUMOWANIE Znaczenie woli wyrażane poprzez SHALL koresponduje z sensem powinności lub obowiązku znajdowanym w czasowniku modalnym SHOULD. Nie

WOULD, czyli zaskakująco dużo praktycznych zastosowań
W świecie angielskiego czasownika modalnego “would” znajduje się wyjątkowo wiele zastosowań, które czynią go niezwykle użytecznym w komunikacji. Jest on

PORÓWNANIE PRAKTYCZNEGO UŻYWANIA MUST I OUGHT TO
JEDYNY MOŻLIWY WNIOSEKPrzejdźmy do wypowiedzi, gdzie MUST ma znaczenie konkluzji czyli jedynego możliwego wniosku, albo innymi słowy logicznej konieczności (logical

WYRAŻANIE KONIECZNOŚCI I NIE TYLKO: MUST
Czasownik modalny MUST w znaczeniu konieczność (necessity) wyraża teraźniejszy obowiązek (obligation) lub przymus (compulsion).Poza konstrukcjami w mowie zależnej, w wypowiedziach

CZASOWNIK MODALNY – MAY
Czasownik modalny MAY jest nie tylko dla bardzo grzecznych dzieci! Podobnie jak CAN, także i wypowiedzi z MAY możemy podzielić na
0 responses on "CZASOWNIKI MODALNE"