WSZYSTKIE FORMY CZASÓW ANGIELSKICH

Kończymy omawianie form czasowych w trybie orzekającym (the indicative mood), ponieważ… więcej już ich nie ma. Bo rozkazy typu GO!, czy LET’S GO! To jakby osobny tryb, który w zasadzie używamy tylko do wydawania poleceń.

ZAMIAST PODSUMOWANIA

Właściwe użycie angielskich „czasów” bardzo ułatwia poprawne rozumienie funkcji czasownika (verb). Pamiętajmy, że czasowniki dzielą się na dokonane OSOBOWE (personal – finite) i niedokonane NIEOSOBOWE (nonpersonal – nonfinite). OSOBOWE z kolei dzielą się na LEKSYKALNE i 24 NIELEKSYKALNE (czyli modalne i pomocnicze). Czasowniki leksykalne mają pełne znaczenie; modalne typu CAN, MUST – mają znaczenie, ale nie tworzą samodzielnie orzeczenia; a pomocnicze (auxiliaries) nie mają żadnego znaczenia semantycznego. NIEOSOBOWE to: bezokolicznik i imiesłowy (infinitive, gerund, participle). Spróbujmy zatem w kilku zdaniach podsumować wszystko to, co zostało na ich temat powiedziane.

NO TO ILE JEST TYCH CZASÓW?

Użycie form czasowych (tenses) w trybie orzekającym, i związane z tym trudności, sprowadzą się praktycznie do właściwego zrozumienia pojęć czasu fizycznego (time) – czyli „BYŁO – JEST – BĘDZIE” – oraz aspektu (aspect). Z tego punktu widzenia, 32 formy czasowe mogą zostać podzielone – na trzy sposoby – następująco:

16 form teraźniejszych (nonpast) i 16 form przeszłych (past): kontrast pomiędzy NOW i THEN.

16 form nie-perfektywnych (nonperfect) i 16 form perfektywnych (perfect): kontrast pomiędzy formami obejmującymi jedną (one-sphere) i dwie sfery czasowe (two-sphere)

16 form prostych (nonprogressive) i 16 form ciągłych (progressive): tutaj to jakby kontrast pomiędzy podejściem całościowym i analitycznym.

Oczywiście, czwartym podziałem może być wyróżnienie 16 form w stronie czynnej (active voice) i 16 w stronie biernej (passive voice.)

DLA MIŁOŚNIKÓW TABELEK I ZESTAWÓW

Jesteśmy przeciwnikami nadużywania tabelek i zestawów, ale ponieważ wiele osób ciągle je lubi, wyliczmy te 32 formy czasowe (wraz z przykładami) raz jeszcze:

STRONA CZYNNA – ACTIVE VOICE

1. present simple – HE ASKS

2. present continuous – HE IS ASKING

3. present perfect simple – HE HAS ASKED

4. present perfect continuous – HE HAS BEEN ASKING

5. past simple – HE ASKED

6. past continuous – HE WAS ASKING

7. past perfect simple – HE HAD ASKED

8. past perfect continuous – HE HAD BEEN ASKING

9. future simple – HE WILL ASK

10. future continuous – HE WILL BE ASKING

11. future perfect simple – HE WILL HAVE ASKED

12. future perfect continuous – HE WILL HAVE BEEN ASKING

13. future-in-the-past simple – HE WOULD ASK

14. future-in-the-past

continuous – HE WOULD BE ASKING

15. future perfect-in-the-past

simple – HE WOULD HAVE ASKED

16. future perfect-in-the-past

continuous – HE WOULD HAVE BEEN ASKING

STRONA BIERNA – PASSIVE-VOICE

1. present simple – HE IS ASKED

2. present continuous – HE IS BEING ASKED

3. present perfect simple – HE HAS BEEN ASKED

4. present perfect

continuous – HE HAS BEEN BEING ASKED

5. past simple – HE WAS ASKED

6. past continuous – HE WAS BEING ASKED

7. past perfect simple – HE HAD BEEN ASKED

8. past perfect continuous – HE HAD BEEN BEING ASKED

9. future simple – HE WILL BE ASKED

10. future continuous – HE WILL BE BEING ASKED

11. future perfect simple – HE WILL HAVE BEEN ASKED

12. future perfect

continuous – HE WILL HAVE BEEN BEING ASKED

13. future-in-the-past

simple – HE WOULD BE ASKED

14. future-in-the-past

continuous – HE WOULD BE BEING ASKED

15. future perfect-in-the-past

simple – HE WOULD HAVE BEEN ASKED

16. future perfect-in-the-past

continuous – HE WOULD HAVE BEEN BEING ASKED

Pokazane tutaj trzydzieści dwie (32) formy czasowe mają krańcowo różne frekwencje – jedna są używane bardzo często, a inne prawie nigdy, Na przykład, trudno będzie znaleźć praktyczny przykład zastosowania czegoś takiego jak She will have been being dressed. (czyli z tabelki wiemy, że jest to: future perfect continuous, passive voice), czy też nawet She will be being dressed. (czyli: future continuous, passive-voice), ponieważ w praktyce wystarczyłaby tutaj najprostsza forma wyrażająca przyszłość.

JAKA JEST NAJWAŻNIEJSZA FORMA CZASOWA?

Forma present simple, sama jedna pokrywa prawie połowę wszystkich wypowiedzi w języku angielskim.

CZAS ZEGAROWY I CZAS GRAMATYCZNY

Warto przez chwilę zastanowić się nad różnicą w pojmowaniu czasu fizycznego (time) i jego językowego odpowiednika (tense) wyrażanego środkami gramatycznymi. Czas fizyczny, „mierzony” kalendarzem i zegarem, w powszechnym pojmowaniu, „płynie” od przeszłości, poprzez teraźniejszość, w kierunku przyszłości. Jego punktem centralnym jest zawsze dla człowieka moment teraźniejszy NOW.

Jeśli „zapomnimy” na chwilę o 16 formach w stronie biernej (passive-voice) oraz czterech formach future-in-the-past, które są tylko gramatycznym „narzędziem”, zostanie nam 12 podstawowych form czasowych: sześć prostych (simple), których można używać ze wszystkimi rodzajami czasowników; oraz sześć ciągłych (progressive, czyli: continuous), które najczęściej występują z czasownikami dynamicznymi.

NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANĄ FORMĄ CZASOWĄ W JĘZYKU ANGIELSKIM JEST PRESENT SIMPLE!

SixPack English

Jeśli chcesz opanować czasy i wynieść swój angielski na wyższy poziom, to zapraszamy do zapoznania się z ofertą naszych kursów SixPack English. To autorska metoda nauki języka angielskiego przeznaczona do samodzielnej nauki. Nasze kursy to lekcje wideo i audio, zeszyt ćwiczeń jest dodatkiem, który pomoże uporządkować Ci zdobytą wiedzę. Z kursami SixPack English w 3 miesiące przełamiesz bariery językowe i zaczniesz porozumiewać się bez stresu!